Marno Duursma: Gevangen in onvoorwaardelijke liefde
ISBN 9 789461 534101. Aspekt, Soesterberg, 2013, 146 p. € 16,95
Marno vertelt het indrukwekkende verhaal van de uit Indonesië geadopteerde Jukulan, zoals zijn geboortenaam luidt. Zijn jeugd bij zijn Nederlandse adoptiefamilie, zijn eerste reis terug naar Indonesië op zeventienjarige leeftijd en uiteindelijk de ontmoeting met zijn eerste moeder Kartini.
Terugkerend thema in het boek is het wegvluchten uit situaties die voor hem te benauwend zijn, die hem dwingen zich te binden. Bij de ontmoeting met zijn eerste moeder voelt hij zich ‘gevangen’ in de liefde van zijn adoptieouders, zijn grootvader en zijn vriendin, die allemaal aanwezig zijn bij deze gebeurtenis. En daar komt op dat moment ook nog de liefde van zijn biologische moeder bij. Hij krijgt het Spaans benauwd van al die verwachtingen en voor zijn gevoel, verplichtingen. De ontgoocheling is groot, als hij merkt, dat niets van wat hij altijd gedroomd heeft over de ontmoeting met zijn eerste moeder, blijkt uit te komen. Hij heeft geen gevoel voor haar, en geen band met haar. Ze is een vreemde.
Terug in Nederland kan hij de teleurstelling niet verwerken. Hij wordt depressief en zijn vriendin verbreekt uiteindelijk de relatie. Jaren van therapie en proberen te overleven volgen. Ook als later zijn liefste wens, het krijgen van een eigen kind, uit gaat komen, slaat hij weer op de vlucht.
Marno’s verhaal laat schrijnend duidelijk zien welke impact het verlaten worden door je eigen moeder kan hebben en hoe dit levenslang doorwerkt.
Marno vertelt het indrukwekkende verhaal van de uit Indonesië geadopteerde Jukulan, zoals zijn geboortenaam luidt. Zijn jeugd bij zijn Nederlandse adoptiefamilie, zijn eerste reis terug naar Indonesië op zeventienjarige leeftijd en uiteindelijk de ontmoeting met zijn eerste moeder Kartini.
Terugkerend thema in het boek is het wegvluchten uit situaties die voor hem te benauwend zijn, die hem dwingen zich te binden. Bij de ontmoeting met zijn eerste moeder voelt hij zich ‘gevangen’ in de liefde van zijn adoptieouders, zijn grootvader en zijn vriendin, die allemaal aanwezig zijn bij deze gebeurtenis. En daar komt op dat moment ook nog de liefde van zijn biologische moeder bij. Hij krijgt het Spaans benauwd van al die verwachtingen en voor zijn gevoel, verplichtingen. De ontgoocheling is groot, als hij merkt, dat niets van wat hij altijd gedroomd heeft over de ontmoeting met zijn eerste moeder, blijkt uit te komen. Hij heeft geen gevoel voor haar, en geen band met haar. Ze is een vreemde.
Terug in Nederland kan hij de teleurstelling niet verwerken. Hij wordt depressief en zijn vriendin verbreekt uiteindelijk de relatie. Jaren van therapie en proberen te overleven volgen. Ook als later zijn liefste wens, het krijgen van een eigen kind, uit gaat komen, slaat hij weer op de vlucht.
Marno’s verhaal laat schrijnend duidelijk zien welke impact het verlaten worden door je eigen moeder kan hebben en hoe dit levenslang doorwerkt.