De daling in het aantal uit het buitenland geadopteerde kinderen heeft zich in 2019  voortgezet. Door de vijf bemiddelende organisaties,Vereniging Wereldkinderen, Stichting Meiling, Stichting Kind en Toekomst, de Nederlandse Adoptie Stichting en Stichting A New Way, werden 145 kinderen geplaatst, elf minder dan in 2018.

Deze 145 kinderen komen uit maar liefst 13 landen. Uit de Afrikaanse landen Lesotho, Nigeria en vooral Zuid-Afrika, kwamen 24 kinderen. China, Taiwan, Thailand en de Filippijnen gaven in totaal 59 kinderen vrij voor adoptie naar Nederland, waarbij China met 26 kinderen de grootste was. 

Opvallend is, dat er 39 kinderen uit Europese landen zijn gekomen, waarbij Hongarije met 27 kinderen de kroon spant en Bulgarije de tweede plaats inneemt met 10 kinderen.

De Nederlandse Adoptie Stichting en de Stichting Kind en Toekomst verzorgden deze Europese adopties. Aangetekend moet worden, dat Kind en Toekomst per 1 januari 2020 geen nieuwe aanvragen meer in behandeling neemt. 
Ook het aantal adoptiekinderen uit de Verenigde Staten nam af tot 16. Zij komen allemaal via de Stichting A New Way naar Nederland. Van de 145 kinderen kwamen er 50 uit 'zich ontwikkelende landen'. In de hoogtij-jaren van buitenlandse adoptie, de jaren zeventig, kwamen de kinderen voor 95% tot 99% uit Azië, Midden- of Zuid-Amerika en heel beperkt uit Afrika. 

Eind van dit jaar moet het Ministerie van Justitie en Veiligheid een beslissing nemen over de verlenging van de vergunningen van de resterende vier adoptiebemiddelaars. 
In oktober 2016 bracht de Raad voor Strafrechttoepassing en Jeugdbescherming (RSJ) haar advies Bezinning op Interlandelijke Adoptie uit. Zij schetste in haar advies vier scenario's, waarbij er in het derde scenario minder vergunninghouders komen, terwijl per bemiddelaar een minimaal aantal bemiddelingen zal worden vereist.
In het vierde scenario wordt interlandelijke adoptie een publieke aangelegenheid, waarbij alle adoptiebemiddelingen door de overheid in beheer worden genomen.
De RSJ pleit voorts voor het ondersteunen van de jeugdbescherming in landen van herkomst en het om verschillende redenen beëindigen van de adopties uit China, de VS en de Europese landen. Gezien de economische en sociale ontwikkelingen die deze landen hebben doorgemaakt zou men kunnen stellen, dat buitenlandse adoptie niet meer de oplossing is voor problematische situaties van hun kinderen. Taiwan zou ook in dit rijtje thuishoren.

Het rapport van RSJ heeft tot op heden geen vervolg gekregen.

Bron: Ministerie van Justitie en Veiligheid